تماشاگه زمان، جایی برای توقف زمان

تماشاگه زمان، موزه‎ای در تهران بزرگ است که شما حتی تصورش را هم نمی‎توانید بکنید که هزاران ساعت، هزاران ساعت را منتظر مانده‎اند تا شما برای دیدار از آن‎ها بروید و از خود بپرسید آیا واقعاً با چند تکه چوب زیر نور خورشید بود که بشر توانست زمان را تشخیص دهد؟ روز و ماه و سال را از هم تمیز دهد؟

هنگامی که به باغِ تماشاگه زمان قدم می‎گذارید وارد بهشت کوچکی شده‎اید که در دوره‎ای، بخشی از باغ فردوس بوده‎است. با ساختمانی قاجاری و آبی رنگ که شما را به یاد خانه‎های عروسکی می‎اندازد. خانه حسین خداداد، تماشاگهِ زمان. مزین به گچ‎بری هایی از گره‎های چینی، آینه‎کاری و مقرنس کاری. جایی که اگر دوستدار هنر معماری باشید، قطعاً زمانی را به عکاسی دور تا دور این ساختمان اختصاص خواهید داد.

همچنین در جای‎جای باغ می‎توانید انواع ساعت‎هایی را ببینید که برخی 5500 سال پیش اختراع شده‎اند؛ مانند یک ساعت آفتابی که فقط از یک چوب شاخص روی سطحی صاف تشکیل شده است، ساعت آبی، ساعت آبی مکانیکی، ساعت روغنی، ساعت طنابی، ساعت شمعی، ساعت شنی و ...

[caption id="attachment_50190" align="aligncenter" width="500"] ساعت آبی مکانیکی[/caption]

داخلِ ساختمانِ عروسکی

طبقه اول را ساعت‎های قدیمیِ اروپایی از کشورهایی مثل سوئیس، فرانسه، انگلیس، آلمان؛ ساعت‎هایی مخصوص شیفت نگهبانی، ساعت‎های مچی، ساعت کِشتی و... فرا گرفته. ساعت‎هایی مربوط به ناپلئون سوم و لویی شانزدهم. شما حتی ساعتی را خواهید دید از قرن 19 میلادی با پیکره‎ای از هومر شاعر یونانی.

در همین طبقه با اتاقِ بی‎نظیر اصفهانی‎ها روبه‎رو خواهید شد که به شکلی چشم‎نواز و زیبا طراحی شده است. اتاقی متفاوت از کل بنا که حسین خداداد خواست این‎گونه طراحی شود. مملو از تنگ‎بری‎های (گونه‎ای از آذین‎های گچی) استادانه با الهام از اتاق موسیقیِ کاخ عالی قاپوی اصفهان، طراحی تذهیب و تشعیر، مینیاتور، با سقفی از طرح‎های خشتی که 99 درصد از مس و 1 درصد از طلااست. همراه تابلویی گچ‎بری در قسمت محراب که نمادی از آفرینش آدم و حوا وَ هابیل و قابیل در باغ عدن است.

نمایشگاهی در دل تماشاگه

طبقه دوم مکانی برای نمایش آثار هوشنگ فروتن است که با استفاده از ساعت، کلاژ شده است و برخی از آن‎ها در سال‎های 2013 و 2014 در شهرهایی از آمریکا به نمایش گذاشته شده‎اند.

همچنین در همین طبقه شاهد ویترینی مدور هستیم از ابزار تعمیر ساعت مانند سمبه و سمبه‎دان، سوزن روغن‎زنی، چفت، چکش،  فرچه، چاقو و آچار ساعت‎سازی، انبردست و دم‎باریک و ...

قسمتی از همین طبقه در موزه تماشاگه زمان به ابزار‎هایی برای سنجش روز و ماه و سال اختصاص داده شده است. اسطرلاب و کرهِ سماوی یکی از آن‎هااست. همچنین شخصیت‎های مختلفی از تقویم نویسی و ماکت کتیبه بیستون (قدیمی ترین سندِ تاریخ‎دار ایرانی) و در نهایت ساعت‎های افراد مشهور را همراه با نام و عکس ایشان خواهید یافت.

حرف آخر

اغلب موزه‎ها دیگر فقط جایی برای دیدن آثار عتیقه نیستند، بلکه می‎توانید به عنوان تفریح‎گاه به این قبیل مکان‎ها نگاه کرده و اوقات خوشی را در آن‎ها سپری کنید. برای رسیدن به این مکان کافی‎است به خیابان ولی‌عصر، ابتدای خیابان سرلشگر فلاحی (زعفرانیه)، نبش چهارراه پرزین بغدادی، پلاک ۱۲ مراجعه و خاطره های خوبی را برای خود رقم بزنید.

از شما دعوت می‎کنیم برای خواندن مطالب بیشتر، مرتبط با گردشگری  به مجله دلتا مراجعه کنید.