باغ بهادران بخشی از اصفهان است که گردو محصول معروف آن بوده و سوغاتی های خوشمزه ای برای گردشگران دارد.
در 85 کیلومتری اصفهان شهر باغبادران قرار دارد که به باغ بهادران معروف شده. جایی که متشکل از باغهای زیبا و خرم است. پر از محصول گردو و پر از صفایی که بیشتر گردشگران ترجیح میدهند به جای گشتوگذار، گوشهای شاید زیر سایه درختی بنشینند و لذتی ببرند، تا اینکه دوربین به دست از این سو و آن سو عکس بگیرند. این شهر به دلیل قرار گرفتن در ساحل زاینده رود، آب و هوای معتدل و لطیف دارد و در روزهای تعطیل میزبان تعداد زیادی مهمان از شهرهای دیگر و یا گردشگران متعدد در تمام روزهااست. جالب است بدانید، طبیعت بکر باغبهادران رکورد جذب گردشگر را شکسته و بر سکوی رتبه سوم جذب گردشگر استان اصفهان نشسته است.
رودخانه حیات بخش زایندهرود شاید در طبیعت زیبای باغبادران یا همان باغبهادران از همه بیشتر مقصر باشد. چراکه 20 روستا از 37 روستای موجود در بخش باغبادران در ساحل رودخانه زاینده رود واقع شده است. رودخانه زاینده رود از سد چادگان یا سد زایندهرود تا منتهی الیه غربی بخش باغبادران مسیری بالغ بر 74 کیلومتر را با پیچوخمهای بسیار زیاد طی میکند، پس طبیعی است با وجود جاری بودن رودخانه زایندهرود، در باغبهادران جاذبههای گردشگری طبیعی یا توریستی فراوانی به وجود آید. در واقع این رودخانه زاینده رود است که از دیر باز باعث تداوم حیات در این روستاها و شهر باغبادران و آن آب و هوای معتدل و لطیف شده است.
از ابتدای مسیرتان به سمت باغبادران مکانهای گردشگری زیادی خواهید دید که حتی اگر به همه آنها آشنا نباشید هم، تجمع خودروهای شخصی و سواریهای مسافربری و همچنین حضور گردشگران، خود به شما نشان خواهد داد که باید بایستید و لذتی ببرید. مانند پل کله و روستای تاریخی مدیسه که دارای محلههای قدیمی و برجک و قلعهای کوچک است. سد چم آسمان ، استودان و سنگنگارههای باغبهادران، محله ملکآباد که از بافت قدیمى و زیبایى برخوردار است، پل جدید الاحداث زاینده رود و غیره، همه سرِ راه شما منتظرند که پیشنهاد میشود مسیر را پیاده طی کنید تا لذت عبور از کوچهها و دالانها را بچشید.
در قسمت شمالی بخش باغبهادران، رشته کوهی قرار دارد که در تمام مسیر زاینده رود همراه شمااست، کوههایی بین بخش جنوبی باغبادران و شمال صحرای طبس، که علاقه مندان به بیابان گردی میتوانند منطقهای جذاب و دوست داشتنی را در جاذبههای گردشگری این صحرا در سفرِ خود داشته باشند. صحرای طبسِ پر است از زیبایی همیشگی با کاوانسرا و قلعه و سنگ نگارههای تازه کشف شده شمال روستای چم علیشاه و آثار گردشگری بیشمار دیگر.
از جمله خوشمزههایی که میتوانید پس از سفرتان به دیگران پیشکش کنید گردو ، بادام ، فندق و انواع آلو خشکه است. همچنین فراوردههای قنادان باغبادران که از قدیم الایام در این منطقه تولید می شده مانند: پولکی و نبات، انواع گز، نقل، شکر پنیر، انواع شیرینی و شربت که در بین آنها پولکی و نبات از شهرت بالایی برخوردار است. به علاوه، هنر درودگرى در این شهر مشهور است؛ انواع درهاى چوبىِ قدیمى و انواعِ کُرسى در اندازه هاى مختلف، قفس پرندگان و وسایل چوبىِ سنتى که در نوع خود بینظیر، جذاب و دیدنی است.
اگر قرار باشد دیدن بخشی از سرزمینهای شمالی اجباری شود، کاش آن بخش سوباتان باشد.
از بهشت خداوند چه تصوری دارید؟ جنگلها و تپههای سبز با لباسی پوشیده از گل، آبوهوای دلانگیز با نوای پرندگان دیده نشده، چشمههای روان بر دشت و صدای پای آب؟ سبزهزارها و چمنزارهای رها شده در دست باد؟ همه اینها روی زمین خودمان و در آغوشِ رام نشدهی گیلان این سرزمین سرکش از زیباییاست. جایجای این استان پر است از مناطق ییلاقی که نگارنده همیشه معتقد است باید حتی یک بار هم شده به آن سر زد. یکی از این مناطق ییلاق سوباتان است.
ییلاق سوباتان در مرکز سرزمینهای زیبا محصور شده و از این جهت است که بهطور ذاتی نمیتواند زیبا نباشد. نمیتواند شما را مجذوبِ طراوتِ دلانگیزش نکند، اصلاً جاذبه در سوباتان نهادینه شده. گویا این ییلاق تکهای از بهشت است که از دستان خدا در رفته و روی زمین رها شده است. محصور در ییلاقات شگفت. شمالَش رودخانه خروشان لیسار و ییلاقات خطبهسرا؛ شرقَش جنگلهای سرسبز تالش؛ جنوب، مناطق ییلاقی آسبومار جوکندان وَ غرب ییلاقات اردبیل و دریاچه زیبای نئور. در نتیجه سوباتان محکوم به زیباییاست.
آبوهوای سوباتان در سه فصل بهار، تابستان و بخشی از پاییز بهقدری دلانگیز و فرحبخش است که غالباً صدها خانوار در آن مسکن میگزینند. اگر در بهار فرصتی دست دهد تا به این ییلاق سر بزنید، دشتهایی پر از گلهای وحشی و شقایقهای خوشقامت میزبان شما خواهند بود. در فصل گرمِ تابستان، جز خنکای هوا چیز دیگری در ییلاق سوباتان نخواهید دید. در پاییز رنگرنگ، شاهد بارشهای بینظیر و نم باران با آن هوای پر از اکسیژن خواهید بود. ابرها را خواهید دید که به شکلی هراسناک روی سطح دشت شنا میکنند و هر لحظه از جایی به جای دیگر، در حرکتند.
در ییلاق سوباتان چیزهایی را خواهید دید که هنوز به دست بشر مدرن امروزی رام نشدهاند. به جای خانههایی با اسکلت آهنین و ملاتِ سیمان، کلبههای چوبی را خواهید دید که به طور پراکنده در دشتهای خرم، جا خوش کردهاند. کلبههایی از جنس چوب بلوط و ملات کاهگل. روی تپه های سرسبز، گلههایی از اسبهای وحشی در حال گشتوگذارند که سوژه عکاسی بسیاری از گردشگران شده و عکسهایی از طبیعت رامنشده را برای آلبوم سفرِ آنها به وجود میآورند.
بهطور حتم مطالب زیر برایتان جذاب خواهد بود:
اگر قرار باشد دیدن بخشی از سرزمینهای شمالی اجباری شود، کاش آن بخش سوباتان باشد.
از بهشت خداوند چه تصوری دارید؟ جنگلها و تپههای سبز با لباسی پوشیده از گل، آبوهوای دلانگیز با نوای پرندگان دیده نشده، چشمههای روان بر دشت و صدای پای آب؟ سبزهزارها و چمنزارهای رها شده در دست باد؟ همه اینها روی زمین خودمان و در آغوشِ رام نشدهی گیلان این سرزمین سرکش از زیباییاست. جایجای این استان پر است از مناطق ییلاقی که نگارنده همیشه معتقد است باید حتی یک بار هم شده به آن سر زد. یکی از این مناطق ییلاق سوباتان است.
ییلاق سوباتان در مرکز سرزمینهای زیبا محصور شده و از این جهت است که بهطور ذاتی نمیتواند زیبا نباشد. نمیتواند شما را مجذوبِ طراوتِ دلانگیزش نکند، اصلاً جاذبه در سوباتان نهادینه شده. گویا این ییلاق تکهای از بهشت است که از دستان خدا در رفته و روی زمین رها شده است. محصور در ییلاقات شگفت. شمالَش رودخانه خروشان لیسار و ییلاقات خطبهسرا؛ شرقَش جنگلهای سرسبز تالش؛ جنوب، مناطق ییلاقی آسبومار جوکندان وَ غرب ییلاقات اردبیل و دریاچه زیبای نئور. در نتیجه سوباتان محکوم به زیباییاست.
آبوهوای سوباتان در سه فصل بهار، تابستان و بخشی از پاییز بهقدری دلانگیز و فرحبخش است که غالباً صدها خانوار در آن مسکن میگزینند. اگر در بهار فرصتی دست دهد تا به این ییلاق سر بزنید، دشتهایی پر از گلهای وحشی و شقایقهای خوشقامت میزبان شما خواهند بود. در فصل گرمِ تابستان، جز خنکای هوا چیز دیگری در ییلاق سوباتان نخواهید دید. در پاییز رنگرنگ، شاهد بارشهای بینظیر و نم باران با آن هوای پر از اکسیژن خواهید بود. ابرها را خواهید دید که به شکلی هراسناک روی سطح دشت شنا میکنند و هر لحظه از جایی به جای دیگر، در حرکتند.
در ییلاق سوباتان چیزهایی را خواهید دید که هنوز به دست بشر مدرن امروزی رام نشدهاند. به جای خانههایی با اسکلت آهنین و ملاتِ سیمان، کلبههای چوبی را خواهید دید که به طور پراکنده در دشتهای خرم، جا خوش کردهاند. کلبههایی از جنس چوب بلوط و ملات کاهگل. روی تپه های سرسبز، گلههایی از اسبهای وحشی در حال گشتوگذارند که سوژه عکاسی بسیاری از گردشگران شده و عکسهایی از طبیعت رامنشده را برای آلبوم سفرِ آنها به وجود میآورند.
بهطور حتم مطالب زیر برایتان جذاب خواهد بود:
جواهرده جایی است که حتی اگر شما عکاسی حرفهای هم نباشید، در طبیعتگردی خود حتماً لذت ثبت تصاویر زیبا را خواهید چشید.
اگر کسی از ما بپرسد روستاهای گردشگری در مازندران کجا هستند؟ واقعاً چندتا را میتوانیم نام ببریم؟ مگر چند روستای ییلاقی در شمال کشورمان داریم که نتوانیم 10 تا از آنها را نام ببریم؟ آیا به 5 تای آن سر زدهایم؟ یکی از بینظیرترین ییلاقها در شمال کشورمان، مازندران، که مقصد بسیاری از گردشگران است،جواهرده رامسر است که به ییلاق جواهرده معروف است.
اول ببینیم کجا باید برویم: فقط یک مسیر برای رسیدن به این بهشت آسمانی وجود دارد و آن هم مسیر رامسر است. باید خودمان را به عروس شهرهای شمال ایران برسانیم، به رامسر که رسیدیم، باید 29 کیلومتر به سمت جنوب غربی، رو به کوههای سربهفلککشیده البرز برانیم و از پیچ و خم جادهای سرسبز گذر کنیم تا بر فراز ابرها برسیم به ییلاق جواهرده رامسر.
مسیر رسیدن به روستای جواهرده، جایی که پایت را داخل رویای قدم زدن روی ابرها میگذاری، خود به تنهایی منحصربهفرد است. مسیرِ عبور شما دالان جنگلیِ زیباییاست که با آن طراوتِ دلانگیزش شمارا از دغدغههایتان میکَند و به بهشتِ آرامش پرتاب میکند. آن نمِ باران را با نسیمی که به صورتتان میخورد و صدای پرندگان، آبشار، دریاچه قو، رودخانه صفارود و… را تصور کنید که همراه شما در مسیرِ تماشاییِ روستای جواهرده است.
در روستای جواهرده، صبح زود و عصرگاهان، تکهابرهای بازیگوش را خواهید دید که به کوچهها، مغازهها و حیاط خانهها سرک میکشند تا در مقابل چشمان گردشگران و مسافران، بخشی از جلال خداوند را به نمایش بگذارند. اگر از آن دسته از طبیعتگردان و گردشگرانی هستید که علاقهمند به دیدن طلوع خورشیدند، اینجا نقطهای از زمین است که خورشید از اقیانوسِ ابرها سر بر میآورد.
آبشار صفارود
آبشارهای متعددی را در مسیر رامسر خواهید دید که چشمنوازترین آنها آبشار صفارود است. در 15 کیلومتری جاده. شما میتوانید دمی در کنار این آبشار بیاسایید. در آلاچیقها استراحت کنید و از دکههای کنار آن، سوغاتی و صنایع دستی بخرید.
بوستان جنگلی
رودخانهی صفارود آنچنان حیاتبخش و زیبااست که خود جاذبه گردشگریِ دلانگیزیاست، اما پارک جنگلی صفارود هم مزید بر علت است که شما حتماً بخشی از آلبوم زیبای خاطرات خود را اینجا بسازید. این پارک، در 9 کیلومتری جاده جواهرده قرار دارد و شما میتوانید پس از پارک خودرو در فضای پارکینگ، از پلهها پایین رفته و وارد دنیای باصفای زیباییها شوید. جالب است بدانید در بخشی از این پارک، چشمهای قرار دارد که افراد محلی آب شیرین خودر ا از این چشمه میگیرند.
عکاسی و طبیعت گردی
هیچ گردشگر و مسافری را نمیتوانید بیابید که عکاسی، بخش جدانشدنیِ سفرش، نباشد. حتی اگر شما عکاسی حرفهای نباشید، پس از قدم زدن در مراتع و گذر از کنار آبشارهای بیمثال روستای جواهرده، با دستی پر از تصاویر زیبای ثبت شده در دوربینتان، باز خواهید گشت.
اینکه چگونه وقت خودر ا در یک روستای به شدت زیبا، با آن طبیعت فرحبخش بگذرانیم، اصلاً اهمیتی ندارد. مهم این است: همین که شما به روستای جواهرده برسید و آبوهوای دلانگیز آن را بچشید، حالتان بهقدری خوب است که سرگرمیها جلوی چشمتان رژه خواهند رفت.
بیشتر بخوانید :
فقط کافی است 220 پله را بپیماییم تا به جایی برسیم که انسان با دست خالی آن را در دل کوه پدید آورده.
ایرانیان باستان هزارانهزار چیز را برای ما ساکنان امروزیِ این فلات به یادگار گذاشتند، آنها که اشیا بودند از دل خاک بیرون کشیده شدند، آنها که کتیبه و کندهکاری بودند، به دست مردم بومیِ بخشی از این سرزمین، به طور اتفاقی دیده شده، کشف و به ثبت رسیدند و در نهایت، اگر بنایی بود، پس از دهها بار عوض شدن سلسلهها تغییراتی نیز در آن ایجاد شد و به دستمان رسید. اما امروز از غاری صحبت میکنیم که از دل خاک سر بر نیاورده، کتیبهای دیواری نبوده و به دست ساکنان تازهاش تغییری نداشته؛ درباره همان غاری حرف میزنیم که به دست خالی بشر در فلات ایران، ایران باستان در دل کوه، کنده شده و به عنوان شاهکار معماریِ «دست کَن» قد برافراشته است؛ غار کرفتو در کردستان.
غار کرفتو در 76 کیلومتری شهر سقز کنده شده است، در میان یک رشته کوه آهکی. شاهکاری از معماری صخرهای که از حدود 7000 سال پیش، در دورههای مختلف محل زندگی انسان بوده است. اثبات این موضوع از آنجا است که آثاری از وجود پناهگاهها، دخمهها و حفرهها در کنار غار دیده شده و همین امر سکونتگاه بودن آن را تایید میکنند. یک غار به دستکنده شدهی متفاوت در دل کوه که گردشگران و مسافران را وامیدارد 220 پله را بپیمایند تا به درون غار برسند.
“غار کرفتو” به معنای غار خورشید است، چراکه در زبان محلی “کرف” به معنی غار و “تو” به معنی خورشید به کار میرود. بزرگترین و طولانیترین غار تاریخی ایران که دو بخش طبیعی و دستساز را در خود جای داده و در 4 طبقه برای سکونت انسان ساخته شده است. هرچند که نتیجه آزمایشات خاکشناسی در غار کرفتو نشان میدهد به علت یک رشته فعالیتها که در سطح غارها به عمل میآید، غار کرفتو از هزاره چهارم پیش از میلاد، دور از فعالیتهای انسانی بوده است.
اعجاز دست هنرمندی که غار کرفتو را شاید فقط برای نیاز اولیهاش ساخته، برای رهایی از وحوش و بلایای طبیعی، بهقدری خارقالعاده است که همهی سال هزاران گردشگر را برای دیدن این غار میکشاند، شاید تصورش برایتان مشکل باشد که برای این غار پنجرههایی طراحی شده تا نور بیرون به داخل این تونل عظیم بپاشد. همچنین، جالب است بدانید این سازه در چهار طبقه کنده شده، با اتاقهای سقفکمانی، طاقها و نورگیرها که از اهمیت خاصی برخوردار است.
در تحقیقات باستانشناسی، غار کرفتو چهار دوره سکونتی داشته است: پیش از تاریخ، اشکانی، ساسانی و اسلامی. روی سردر ورودی یکی از اطاقهای طبقه سوم، کتیبهای یونانی وجود دارد که آن را به دوره سلوکیان نسبت میدهند که البته چندان ثابت شده نیست. روی این کتیبه حک شده:
این خانه هراکلس است، هرکس در آن وارد شود در امان است.
هراکلس یکی از خدایان اسطورهای یونان و روم باستان بود که شاید این طبقه از غار کرفتو معبدی بوده است برای او در دروهی مهرپرستی.
سفر کردن به غار کرفتو پر از هیجان است. جایی را خواهیم دید که شاید بشر اولیه در آن میزیسته، نمیدانیم، اما بهتر است حتماً با راهنما وراد غار شده و ملزومات ابتدایی مانند چراغقوه، آب آشامیدنی و لباس گرم همراهتان باشد.
بیشتر بخوانید :