خانه-به-دوش

از همه چیز از همه جا، گاهی فقط خودم

خانه-به-دوش

از همه چیز از همه جا، گاهی فقط خودم

جاده رویایی ، اسالم به خلخال

جاده اسالم به خلخال یکی از بی‎نظیرترین و سحر‎آمیزترین نقاط گردشگری‎است. حیف است آن را از دست بدهیم.
اسالم به خلخال

خیلی از انسان‎ها بر این باورند که برای گردشگری باید مقصد خاصی داشت یا حتماً باید جای مشخصی را در نظر گرفت و به آن‎جا رفت، اما گروهی اندک نیز معتقدند همین که از خانه خارج شویم، گردش‎مان آغاز شده. برای این دسته افراد خبرهای خوشی در ایران خودمان پیدا می‎شود مانند بسیاری از جاده‎ها که در دل جنگل احداث شدند؛ اما کم‎کم پس از گذشت مدتی جنگل حق خود را پس گرفت و با نمایاندن زیبایی‎هایش بیش از قبل، جاده و مسیر ماشین‎رو را دوباره مال خود کرد. یکی از این جاده‎ها، مسیر بین روستای اسالم به خلخال است.

اسالم به خلخال

جاده‎ای که چشم‎انداز بی‎نظیر و مناظر دل‎انگیزِ خطه سبز شمال، چنان با زیبایی جادوی‎تان می‎کند، تا سرعت خودرویتان از حد مجاز هم پایین تر باشد، برای این‎که مبادا قسمتی از چشم‎اندازهای طبیعیِ این منطقه را از دست بدهند.

اسالم به خلخال

لذت از هر نوع

گذشته از رانندگی در جاده‎هایی که تحت تاثیر اقلیم خاص شمال کشور هستند و به‎طور خاص در اواخر بهار و اویل پاییز، زیبایی‎شان دوچندان می‎شود؛ با آن باران‎های گاه‎وبیگاه و ابرهایی که از پشت درختان به جاده سرک می‎کشند، جاده اسالم به خلخال دارای زیبایی‎های بی‎نظیر دیگری نیز هست که گذشتن گوزن‎ها از مقابل سواری شما تنها یکی از آن‎هااست.

اسالم به خلخال

نوای رودخانه

شاید با خود بگویید درختان و جاده و باران و مه، یکی از زیبایی‎های همیشگی جاده‎های شمال کشور هستند؛ اما در این جاده شما پس از کمی رانندگی مناظر سحرانگیز را مشاهده خواهید کرد، مناظری که به طرزی غافلگیرکننده‎، رنگ به رنگ می‎شوند، وَ رودخانه‎ای که از همان ابتدای مسیر پابه‎پای شما آمده و آواز سر می‎دهد. حتی گاهی در طی مسیر می‎توانید خروش آن را دیده و کنار آن چادری بزنید.

اسالم به خلخال

دشت گل‎ها و حیوانات اهلی

اگر در بهار کوله‎بار بسته و به جاده اسالم به خلخال بزنید، حتماً لباس دشت که پر از گل‎های شقایق است را خواهید دید. دشتی که بالاتر از ییلاق «کرمون»، نرسیده به گردنه الماس است.

اسالم به خلخال

رمه گوسفندان و گله‎های اسب که در جای‎جای دشت‎های بین راه‎تان خواهید دید، شگفتی‎های این جاده هستند، چراکه آن‎ها بدون مهتر و هیچ چوپان، در دشت گشته و سوژه عکاسی شما خواهند شد.

اسالم به خلخال

روستاهایی در دل دشت

در مسیرتان روستاهایی را خواهید دید که پایین‎تر از جاده، در دل دشت شکل گرفته‎اند و اگر حتی برای خرید از آن‎ها، یا دیدار با اهالی گشاده‎رو هم به آن‎جا سر نَزنید، تصویر آن‎ها مانند کارت‎پستالی در قاب عکس ذهن شما حک خواهند شد.

اسالم به خلخال

حرف آخر

این جاده، جایی است که از طرف نگارنده به شدت پیشنهاد می‎شود؛ حتی برای یک بار هم که شده در اواخر فصل بهار و اوایل پاییز به آن سر بزنید، جایی است که شاید باورتان نشود این‎همه زیبایی که از مقابل چشمان‎تان می‎گذرد، همین ایران خودمان است.

یک دنیا مطلب گردشگری در مجله دلتا. با آرزوی شادکامی.

شاید به خواندن این مطالب نیز علاقه‎مند باشید:

بنشین بر سر جوی و گذر عمر نبین

چغاخور یعنی خورشید چمنزار

خانه عامری های کاشان، اقامتگاهی سنتی

 

باغ بهشت و قمصر و بوی گلاب ناب

اردیبهشت‎ماه را با بوی گل‎های بهشتیِ شهر کاشان برای همیشه در ذهن‎تان ماندنی کنید.
گلاب گیری

ما ایرانی‎ها مراسم و سنت‎های کهن بسیاری درجای‎جای این سرزمین پهناور داریم؛ اما چند نفر از ما اطلاعات جامعی در این مورد دارد؟ چه بسا فقط تعدادی از آن‎ها را بشناسیم، یا بتوانیم زمان دقیق آن را به درستی به یاد آوریم؛ جالب این‎که عده‎ای حتی نمی‎دانیم برخی مراسم هنوز هم با آب‎وتاب، به گستردگی و شکوه تمام برپا می‎شود؛ مانند مراسم گلاب گیری سنتی در کاشان، که زیر گوش خودمان مثلاً با فاصله سه ساعتی از تهران برگزار می‎شود.

گلاب گیری

کنون که می‎وزد از چمن نسیم بهشت، هان بنوشید دم به دم گلاب ناب

این‎جا کاشان است، شهر بوی بهشت. شهری که گره‎ای کور با گلابش دارد که گسستنی نیست. مربوط است به صد سال قبل، به زمان پرورش گل‎های سرخ محمدی. سندِ آن هم نقوشی‎است که بر سفال‎های «تپه سیَلک» برجای مانده یا سفرنامه‎هایی که از زمان‎های دور به دست رسیده، و بر این ادعا صحه می‎گذارد.

مراسم گلاب‎ گیری، بزرگ و کوچک و پیر و جوان ندارد، زمان برداشت گل‎ها که برسد همه صبح از خانه بیرون می‎زنند و به چیدن مشغول می‎شوند. حتی اگر مزرعه‎ای برای خودشان نداشته باشند، برای برداشت، سراغ دیگران رفته، تا به قول خودشان تا گل‎ها زنده هستند و نوبر، برای گلاب گیری آماده‎شان کنند. از سویی، اگر کسی وسایل گلاب گیری نداشته باشد، گل‎ها را به دیگران می‎فروشد، تا سهم خود را در پراکنده ساختن عطر بهشتیِ گل‎های محمدی ادا کرده باشد.

گلاب گیری

یک ماه برای تمام سال

از نیمه اردیبهشت‎ماه، این ماه بهشتی، بوی گلاب در فضا پراکنده است و مراسم گلاب‎ گیری تقریباً تا اواخر آن ادامه دارد. مراسمی سالانه که غیر از آیینی بودن آن، جنبه جذب توریست نیز دارد. خوب است بدانید هزاران گردشگر و مسافر از نقاط مختلف دنیا، برای دیدن این مراسم به کاشان روانه می‎شوند. شهرهای قمصر و نیاسر دو مقصد گردشگری مهم در این زمان هستند.

گلاب گیری

جاذبه‎های گردشگری

گذشته از این‎که شما می‎توانید به راحتی در مراسم سنتی گلاب‎ گیری حضور داشته باشید، در بین اهالی گشاده‎رو و مزارع بگردید و عکس‎ها بگیرید، می‎توانید در کاشان اقامت کنید و روزی را به دیدن مناطق گردشگریِ این شهر بنشینید؛ از سویی اگر برای مراسم گلاب گیری راهی نیاسر شدید، حتماً به آبشار نیاسر و آسیاب آبی آن سری بزنید.

حرف آخر

تا آن‎جا که می‎توانید عکس‎های زیبا تهیه کنید، چراکه مراسم گلاب‎ گیری سنتی با دیگ و پارچ و نی در هیچ‎جای دنیا یافت نمی‎شود.

گلاب گیری

برای خواندن یک دنیا مطلب گردشگری در مجله دلتا با ما همراه شوید. همچنین شاید به خواندن این مطالب هم علاقه‎مند باشید:

جاده رویایی ، اسالم به خلخال

بنشین بر سر جوی و گذر عمر، نَبین

چغاخور یعنی خورشید چمنزار


آشتی آب و آتش

این اواخر شاهد اتفاقات بسیار درخشان در زمینه زیباسازی شهر تهران بوده‎ایم. قبلاً در مقاله‎ای درباره پدیده نوظهور پل طبیعت با آن رنگ‎های فاخر و تزیینات زیبا و فودکورت‎های (غذاسرا) متعدد صحبت کردیم. جالب است بدانید همین پل طبیعت در پارک بزرگی به نام آب و آتش قرار دارد که خود از مکان‎ها و قسمت‎های متعددی برای سرگرمی و گذراندن روزی خوش تشکیل شده‎است.

بوستان چندوجهی

بوستان آب و آتش، جزیره‎ای‎است که چندین پارک را در خود جای داده است. مانند بوستان حضرت ابراهیم که بخشِ آشتی آب و آتش یعنی فواره‎های آب زیر برج‎های آتش، در آن قرار دارد.  بوستان بنادر که فانوس دریایی معروفِ این پارک در این قسمت بنا شده و غذاسراها را نیز در این بخش خواهید یافت. پل طبیعت، سومین نماد شهر تهران نیز، در همین قسمت خودنمایی می‎کند.

آب و آتش

کمی که راه خود را ادامه دهیم، به آسمان‎نمای گنبد مینا می‎رسیم، سینما گیمِ هفت‎بعدی نیز در همین قسمت است، و در نهایت بوستان نوروز که دریاچه مصنوعی و میدان مشاهیر را در برگرفته، خواهیم دید.

گردشگری

فضای مناسب این پارک وَ قسمت‎های متنوع آن که تقریباً هرکس را باهر سلیقه‎ راضی می‎کند، به‎طور یقین انتخاب مناسبی برای روز تعطیل شما خواهد بود، همچنین به طور خاص در شب‎های ماه مبارک رمضان می‎تواند گزینه خوبی برای شب‎نشینی‎های از افطار تا سحر شما باشد.

آب و آتش

فواره‎های آتش و رقص آب

آنچه نباید در بازدید از بوستان آب و آتش از دست بدهید، فواره های آب و برج های آتش هستند. چهار برج که هرشب همراه با غروب خورشید، تا پاسی از شب ستونی شعله‎ور از آتش را تا فاصله 8 متری به سوی آسمان پرتاب می‎کنند.

آب و آتش

فواره‎های آبِ کاملاً در زمین قرار گرفته‎ نیز داخل یک زمین مدور در بین این برج‎ها محصور شده‎اند. جالب است بدانید این امکان برای شما فراهم شده‎است که روی آن‎ها حرکت کنید وَ خیس شوید. گرمی آتشِ برج‎های کنار این میدان هنگامی که فواره‎ها، آب خنک را به هوا می‎پاشند، بسیار دل‎انگیز است.

حرف آخر

فراموش نکنید حتماً کنار فانوس دریایی عکسی از خاطره امروز گردشتان در پارک آب و آتش ثبت کنید. همچنین بخشِ خوشمزه‎گردی در غذا خوری را هم به فهرست روزتان بیفزایید، تا تفریح‎تان چیزی کم‎وکسر نداشته باشد.

برای خواندن یک دنیا مطلب گرشگری در مجله دلتا با ما همراه شوید. همچنین شاید به خواندن این مطالب هم علاقمند باشید:

بنشین بر سر جوی و گذر عمر، نَبین

چغاخور یعنی خورشید چمنزار

خانه عامری های کاشان، اقامتگاهی سنتی

https://delta.ir/mag/%da%af%d8%b1%d8%af%d8%b4%da%af%d8%b1%db%8c/

موهبت‎های خداوند در این کره خاکی کم نیستند. یکی از اولین برکات و بخشندگی‎های خدا برای انسان، آفرینش زیبایی‎ها بود. در دل طبیعتی چشم‎نواز، که شما لازم نیست دیوانه‎وار عاشق آن باشید تا به چشم‎تان بیاید، بلکه حتی اگر عاشق طبیعت هم نباشید، شما را در جادوی بی‎نظیر زیبایی‎هایش غرق می‎کند. یکی از مناطقی که اگر به آن‎جا سفر کنید، بی‎شک فرح‎بخش‎ترین سفرتان خواهد شد، دیدن آبشارهای تیرکن در استان مازندران است که به هفت آبشار تیرکن هم معروف است. جایی که حتی اگر بر سر جوی هم بنشینید، متوجه گذر عمر خود نخواهید شد.

آبشارهای تیرکن

تیرکن کجاست؟

کوله‎بار و وسایل خود را ببندید، اگر اهل کمپینگ هستید حتماً تجهیزات مناسب با خودتان ببرید، چون آن‎جا برای کمپ زدن و پیک‎نیک فوق‎العاده است. به شهر بابل بروید، بخش بابلکنار و روستای تیرکن، تقریباً مرز میان شهرستان سوادکوه و بابل. سپس از شیب ملایم در دل جنگل انبوه لفور پیش بروید. در این منطقه، هفت آبشار بی‎نظیر وجود دارد و با طی مسافتی 3 کیلومتری به آبشار اصلی خواهید رسید با ارتفاع 9 متری. پیاده‎روی در آن‎همه شگفتی طبیعت، روح شما را تازه می‎کند.

آبشارهای تیرکن

حالا باید چه کنیم؟

جنگل‎نوردی

اگر شانس با شما یار باشد و بتوانید یک تور گردشگریِ با جای خالی برای این منطقه بیابید، باورتان نمی‎شود که به معجزه‎ای دست پیدا کرده‎اید که همه گردشگران و طبیعت‎گردان دنبال آن هستند؛ چراکه دیدن این منطقه همراه با تور و خوشگذرانی با دیوانگانِ طبیعت، لذتی دوچندان دارد.

آبشارهای تیرکن

عکاسی و خرید

در این سفر شگفت‎انگیز، عکاسی، جزء جدانشدنی آن خواهد بود. حوضچه‎های پرآب، جنگلی سرسبز، نورهایی که از شاخ و برگ درختان رد شده و به زمین رسیدند و در نهایت سقوط سریع آب از آبشارها، سوژه‎های چشم‎نوازی هستند که قبل از رسیدن به آبشارهای تیرکن جلوی لنز دوربین شما می‎رقصند. همچنین در زمان پیاده‎روی در جنگل، حتماً افراد بومی و محلی را خواهید دید که محصولات خود را برای ارائه آورده‎اند و یا لقمه‎هایی از فراورده‎های خود که توشه ای باشد برای سفر شما.

آبشارهای تیرکن

پیک‎نیک کنار آب روان

معمولاً در جنگلی بکر، زیر درختان بلند، کنار آب‎های روان، یکی از تفریحات طبیعت‎گردان، پیک‎نیک زدن است. شما حتماً گردشگرانی را با کوله‎بارهای بزرگ خواهید دید که دنبال جای مناسبی برای چادر زدن هستند.

آبشارهای تیرکن

کمی شیطنت

یکی از اتفاقات خوبی که در این سفر ممکن است برایتان بیفتد این است که مانند روزهای کودکی‎تان، شیطنت کرده و به آب‎بازی بپردازید. پاچه‎های خود را بالا زده و روی سنگ‎های کف حوضچه‎ها قدم زده و حتی اگر هوا خوب باشد، می‎توانید تنی به آب بزنید.

آبشارهای تیرکن

حرف آخر

بهترین فصل سفر برای دیدن آبشارهای تیرکن، بهار و پاییز است. در زمستان همه‎جا پوشیده از برف است و اگر طبیعت‎گردی حرفه‎ای نباشید، شاید نتوانید لذت لازم را ببرید. همچنین، در تابستان هوا کمی شرجی‎است و مسیر رفت‎وآمدتان هم در جنگل، به‎دلیل تعطیلات، شلوغ خواهد بود. اگر دنبال جایی برای اقامت هم بودید، البته غیر از چادر زدن، می‎توانید در هتل‎های شهرهای اطراف یا خانه‎ها و اقامتگاه‎های محلی بمانید.

یک دنیا مطلب گردشگری در مجله دلتا. با آرزوی شادکامی.

شاید به خواندن این مطالب نیز علاقه‎مند باشید:

چغاخور یعنی خورشید چمنزار

خانه عامری های کاشان، اقامتگاهی سنتی

خانه عامری های کاشان اقامتگاهی سنتی

از هر دوره پادشاهی در ایران، آثار هنریِ چشم‎نوازی به جای مانده که ابهت، اصالت و گستردگی و بزرگی آن دوره را به یاد بینندگان می‎اندازد. اما شاید معمارانی که خانه‎هایی برای ثروتمندان و بزرگان می‎ساختند، هرگز به فکرشان هم نمی‎رسید که روزی، خانه، عمارت، یا مسجد و حمامی که ساخته‎اند فخرِ آن دوره را به نمایش بگذارد. خانه عامری‎های کاشان، یکی از همین خانه‎هااست.

خانه عامری ها

خانه‎ای گم‎شده در تاریخ

خانه عامری‎ها از لحاظ قدمت و معماری، با تمام خانه‎های تاریخی کاشان متفاوت بوده و از آن‎ها قدیمی‎تر است. قدمت بنا به دوره زندیه باز می‎گردد؛ اما در دوره قاجار گسترش یافته و تقریباً به وضع کنونی درآمد. جالب است بدانید به دلیل کهن بودن بنا، اطلاعات کاملی از معمار آن در دست نیست؛ جز این‎که در دوران قدیم خاندان سهام‎السلطنه در این خانه زندگی می‎کردند و آنچه از برخی شنیده‎ها برمی‎آید معماری داخلی مجموعه عامری‌ها را "امیر انوشفر"، معمار ایرانی ساکن فرانسه به عهده گرفت.

خانه عامری ها

شکل ظاهری

خانه عامری‎ها 9000 متر زیر بنا دارد، 3 خانه، 5 حیاط بیرونی و درونی با 85 اتاق! همچنین حوض‎خانه‎هایی برای تابستان. ایوان‎های بیرونی خانه چندان رفیع نیست، اما درها و پنجره‎ها با شیشه‎های رنگین، زیبایی خاصی به آن بخشیده است. این بنا در قدیم، دارای دو حمام مجزای زنانه و مردانه بود که به دلیل وجود سربینه، خزینه و گرم‎خانه، بی‎شباهت به حمام‎های تاریخی نیست. به‎علاوه شاه‎نشین‎های هفت‎در و اتاق‎های سه‎در، همراه با گچ‎بری‎های زیبا و تزیینات داخلی نیز از ویژگی‎های این بنااست. لازم به ذکر است که در بین خانه‎های تاریخیِ کاشان، این خانه بلندترین بادگیر را دارد.

خانه عامری ها

گردشگری

تا مدت‎ها خانه عامری‎ها فقط محل بازدید گردشگران و مسافران بود، تا معماری شگفتِ خانه‎های تاریخی را از نزدیک ببینند؛ در اتاق‎های مزین به گچ‎بری، شاه‎نشین‎های بی‎نظیر با پنجره‎های رنگین مشبک و حیاط‎های متقارن، قدم زده و به عکاسی بپردازند؛ اما پس از چندی، طبق برنامه‎ریزی سازمان میراث فرهنگی کشور، قرار شد این بنا به مهمانسرایی برای گردشگران تبدیل شود.

خانه عامری ها

حرف آخر

امروزه، خانه عامری‎ها به مجموعه‎ای اقامتی با دو رستوران و اتاق‎های متعدد تبدیل شده، وَ پذیرای مهمانان است؛ اما اگر برای اقامت هم به این مکان رفتید، فراموش نکنید که حتماً به زیبایی‎های چشم‎نوازِ آن توجه فرمایید.

 

برای خواندن مطالب بیشتر به مجله دلتا و بخش گردشگری سر بزنید.

 

همچنین مطالبی که شاید به آن علاقه‎مند باشید:

تا هوا گرم نشده کجا بریم؟ طبس (+ویدئو)

یگانه تخت جمشید ، یادواره امپراتوریِ جهان (+ویدئو)

غار علیصدر ، مرموز بدونِ نجواهای شبانه